• صفحه نخست
• فلیکس مندلسون

فلیکس مندلسون

مندلسون، موتسارت قرن نوزدهم

یاکوب لودویگ فِلیکس مِندِلسون بارتولدی) زاده 3 فوریه 1809 – درگذشته 4 نوامبر 1847) آهنگساز، نوازنده پیانو، نوازنده ارگ، و رهبر ارکستر یهودی‌تبار اهل آلمان در اوایل دوره رمانتیک بود. از معروف‌ترین آثار او می‌توان به کنسرتو برای ویولون و ارکستر اشاره داشت. کاوندگان از این اثرِ مندلسون به‌عنوان دومین کنسرتو ویولون از سه کنسرتو برتر جهان یاد کرده‌اند. علاوه بر بتهوون او پلی بین موسیقی کلاسیک و رمانتیک بود.

فلیکس مندلسون بارتولدی، موسیقیدان نامی آلمان، در آهنگسازی، نوازندگی و رهبری ارکستر از بزرگان موسیقی قرن نوزدهم بود. مندلسون در هامبورگ به دنیا آمد. او دومین فرزند از چهار فرزند خانواده ای بافرهنگ و آزادمنش بود که دو سال پس از تولد او به برلین مهاجرت کرد.

پدربزرگ مندلسون فیلسوفی نامی بود و برجسته ترین اندیشمندان و سخن وران زمان مانند گوته، هگل، هاینه و هومبولت با خانواده مندلسون رفت و آمد داشتند. مندلسون با برخورداری از ثروت و تنعم خانوادگی، عرصه وسیعی از افکار و علوم زمان خود و همچنین چند زبان خارجی را فرا گرفت. برخی او را "فرهیخته ترین آهنگساز قرن نوزدهم" دانسته اند.

 او با پذیرفتن سرپرستی ارکستر در تالار اجتماعات شهر لایپزیگ به بیشتر آرزوهای خود تحقق بخشید. او هم آثار خود را به اجرا گذاشت و هم به گسترش آثار آهنگسازان معاصر مانند روبرت شومان، فرانتس لیست و هکتور برلیوز کمک کرد.

اما افزون بر این، در رپرتوارهای او آثار کلاسیک مانند کارهای کمترآشنای هندل، گلوک، هایدن و موتسارت همواره جایی ویژه داشت و از همه بالاتر کارهای یوهان سباستیان باخ، که مندلسون با اجرای "پاسیون سن متی" (مصایب متای قدیس) این اثر بزرگ را از فراموشی بیرون آورد.

حال و هوای موسیقی مندلسون در میان رومانتیک ها به سادگی قابل تشخیص است: ملودی های سرآسیمه و پرشتاب به همراه تم های شناور با شور و جوششی کم نظیر روی هم می غلطند و فضایی شیرین و سرزنده می سازند.

آمیزش هماهنگ مایه های کلاسیک و رمانتیک را همکار او روبرت شومان به گویاترین وجهی بیان کرده است: "مندلسون موتسارت قرن نوزدهم است. روشن ترین سیمای موسیقی قرن ماست که تضادهای دوران را به آشکارترین شکلی کنار هم قرار می دهد."

مندلسون گذشته از موسیقی، نقاشی با استعداد و نویسنده ای ممتاز بود و بر چهار زبان تسلط داشت. در زندگی خصوصی اش به مراتب متعارف تر از اغلب هنرمندان رمانتیک بود: در ازدواج سعادتند بود و چهار فرزند داشت.

آثار برجسته

اوورتور رؤیای نیمه‌شب تابستان

اوورتور غار فینگال یا اوورتور هبریدها

کنسرتو ویولن در می مینور

اوورتور دریای آرام و سفر موفق، برپایه دو شعر از یوهان ولفگانگ فون گوته

قطعات پیانویی آوازهای بی‌کلام

واپسین سال های عمر

نقطه اوج زندگی هنری مندلسون، نخستین اجرای موفقیت آمیز اوراتوریوی ایلیا به سال 1846 در بیرمنگام انگلستان بود. روزنامه تایمز لندن درباره این اجرا چنین گزارش داد: «آخرین نت ایلیا در غریو تحسینی ممتد، طولانی و پرشور غوطه ور شد.» اما سفر مداوم و کار طاقت فرسا، توش و توان او را تحلیل برد.

فلیکس مندلسون بارتولدی، پس از دوره ای ملال و افسردگی، و مرگ یکی از خواهران دلبندش در جوانی، در چهارم نوامبر 1847 که بر او بسیار گران آمد و 5 ماه بعد بر اثر سکته مغزی (در سی و هشت سالگی) در لایپزیگ درگذشت و در برلین به خاک سپرده شد.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”